Lizbon
Akdeniz tadında bir okyanus şehri! Bir haftalık bir Lizbon seyahatinden sonra yazıyorum bu yazıyı. Lizbon denince ilk aklıma gelecek olan ne olur diye düşündüğümde herhalde “sessizlik” olur. Trafikte korna ve uğultunun yokluğu, cafe ve mağazalardan dışarıya sarkan müzik/ses kirliliğinin olmaması size ve şehre kendi halinde bir dinginlik veriyor. 15’ler Avrupasının en yoksulunda trafikteki bu sessizlik, “gelişmekte olan”ların en büyüklerinden! biri olan bizdeki kargaşayla karşılaştırınca farklılığımız ortaya çıkıyor! İçinden deniz geçen tek şehir İstanbul sanırdım, ama öyle değilmiş:( Lizbon diğer yönleriyle olduğu kadar Tagus Nehri-Boğaziçi benzerliği ile de İstanbul’a benziyor. Ancak Boğaziçi’nin güzelliğini yakalayamaz tabii. Siz Praça de Commercia’da otururken Atlas Okyanusu’na bakmıyorsunuz aslında, baktığınız Tagus nehri. Ve nehre kuzeyden bakıyorsunuz. Belem’e, 25 Nisan Köprüsü’ne doğru gittikçe nehrin ağzına, Okyanus’a yaklaşmış olacaksınız. Birazcık coğrafya bilgisi Lizb